Het lopen heeft serieuze vormen aangenomen. Drie- tot viermaal per week ga ik de weg op en het gaat nog steeds goed. Momenteel heb ik er ook alle tijd voor en biedt het hardlopen een goede uitlaatklep voor de spanningen en vermoeienissen van alledag. De afgelopen weken heb ik ook twee officiële 'loopjes' gedaan en beiden zijn zeer goed bevallen.
Op 30 september was daar de Singelloop. Het was een prachtige herfstdag, zon, 18 graden en weinig wind. De week ervoor had ik het rustig gedaan, met een testloop op mijn oude parcours langs KNMI en Uithof. Een tijd van 32.31 (7,6 km, gemiddelde km tijd van 4.16), die aangaf dat het wel goed zat met de snelheid. Het doel was om mijn PR van 43.56 te verbeteren. Dat zou nog een stevige klus worden, maar ik haalde het ruimschoots. Het parcours over bekende wegen en de geweldige publieke belangstelling hielpen om een snelle loop neer te zetten. Zelfs een korte plaspauze kon ik me veroorloven. De eindtijd was 42.13 en op mijn Garmin was zelfs de tijd over 10 km 41.47. Dat gaat zelfs richting de 40 minuten, een tijd ik nooit voor mogelijk had gehouden. Op een paar plekken langs het parcours stond de VDH en ook aan de finish wachtte ze me op. Dat stimuleert ook. Grappig was dat bij de start mijn ex-zwager naast me kwam staan, vrolijk begon te praten en ik pas na vijf minuten doorhad dat híj het was.Jammer was dat mijn maatje Bart niet kon lopen vanwege een enkelblessure. De weken ervoor hadden we een paar zondagen heerlijk gelopen in de bossen rond Maarn.
Vorige week zondag was Bart er wel bij toen de Bosloop in Malden werd gehouden. Daar had ik vier jaar geleden ook gelopen. Dat was tijdens mijn herontdekking van het hardlopen; een periode waarin ik er ook veel over blogde. Die loop was me goed bevallen, een gemoedelijke sfeer en niet al te druk. Bart had wel zin om mee te gaan en zoals wel vaker was het een goede gelegenheid om 'de Audi uit te laten'. Het weer was goed genoeg voor een korte broek en dito mouwen. De tijd van 1.10.27 uit 2008 moest wel verbeterd kunnen worden. Na een eerste snelle kilometer om 'positie' te kiezen liep ik bewust de eerste lus van 10 km met enige reserve. Hartslag niet hoger dan 170 en proberen niet sneller te gaan dan 4.30/km. De vorige keer was ik in de tweede lus volkomen stuk gegaan en dat wilde ik voorkomen.
Hoewel de euforie van de Singelloop ontbrak liep ik toch een mooie Bosloop. Een tijd van 1.07.37 (netto) was zeer netjes, maar op mijn GPS was het net geen 15km. Bart had ik vanaf de start niet gezien, maar hij bleek de eerste 10 km vlak achter me te hebben gezeten en in de tweede lus van 5 km werd het verschil iets groter. Maar zijn tijd van 1.09.49 mocht er zijn; Bart is een voorzichtige loper in het bos en had een aantal weken niet goed kunnen trainen. Dat belooft nog wat.
Tevreden reden we naar huis; de 'verzorging' rond de Bosloop was niet erg geweldig, maar het parcours en de sfeer maakten veel goed. We hebben de smaak te pakken want er staan inmiddels al vier loopjes voor ons beiden op de agenda.
