Tandje terug

Vandaag weer een langere training gedaan en daarmee weer de voorbereiding op de volgende uitdaging hervat. Aan de statistieken ligt het niet. In 1 uur 20 liep ik exact 16 km aan een gemiddelde hartslag van 152 bpm. Niks mis mee. Maar het ging zwaar. Niet conditioneel maar mijn lichaam vertoont pijntjes en blessures. Op het lange fietspad naar Maartensdijk nam ik het besluit: het gaat in april volgend jaar geen hele marathon worden. Het gevoel overheerst dat dat een goed besluit is. De onderliggende motivatie:

1 Na 4 maanden intensiever lopen tel ik mijn zegeningen. Ik loop vlotter, makkelijker en de conditie is zienderogen verbeterd. Toch verg ik veel van mijn lichaam. De vraag is of ik meer moet gaan vragen. Wellicht is een meerjarenplanning beter

2 De hoeveelheid tijd die ik moet gaan trainen om -als het lichaam het al aankan- fit genoeg te zijn voor een fatsoenlijke marathon is fors meer dan nu. En het kost me al moeite genoeg om naast werk, sportclub, gezin en andere zaken genoeg tijd hiervoor vrij te maken.

3 Er hangt nog ergens een GIOS op me te wachten. Het fietsdoel voor 2009 moet nog bepaald worden, maar ik wil ook wel weer op de racefiets stappen. Na een marathon zou ik een paar weken moeten aftrainen, dan is fietsen pas ergen in mei weer aan de orde. Beetje laat.

4 Na die 1.42.22 van vorige week heb ik eigenlijk wel zin gekregen om die tijd op een snel parcours aan te scherpen. Zeker toen ik vrij gemakkelijk op het rondje KNMI net onder de 33 min dook. De snelheid is er wel, of is aan het komen. Als je het me eerlijk vraagt ben ik daar eerder voor te motiveren dan voor het nu kunnen afleggen van de dubbele afstand. Dus een tijd onder de 1.40, ergens richting de 1.36/1.37 zou wel eens een heel mooi doel kunnen worden.


Kortom: een wijs besluit.

Progressie

Nu de eerste fase van het marathonplan voltooid is na de halve marathon op de Dievener Boscross, is het een weekje freewheelen voor Sjaak. Het volgende doel is een 10 mijlsloop in Woudenberg op 3 jannuari op basis van een zelfbedacht schema. Daarna begint het echte schema voor de marathon. Na twee dagen op de hometrainer had ik eigenlijk een zware intervaltraining bedacht, maar het werd uiteindelijk een testloop. Op mijn bekende rondje (Berekuil - KNMI - Uithof- Provinciehuis - Berekuil). Net geen 8 km. Ooit, ruim 20 jaar geleden liep ik daar net onder de 30 minuten over. Een tijd die nooit meer weer zou komen dacht ik. Een aantal jaren geleden kwam ik vrijwel ongetraind tot 39, 38 minuten als ik mijn best deed. Toen ik de CPC liep begin dit jaar haalde ik zowaar 35.30. Dat leidde toen enkele weken tot een tijd van 43.56 op de 10 km hetgeen nog steeds mijn PR is.

Eenmaal een paar weken op weg na deze zomer liep ik het rondje weer. Maakte iets meer meters dan in maart en kwam uit op 35.09 (zie onderste schema). Een gemiddelde hartslag van 161 hoorde daar overigens bij. Vandaag voelde het goed en na het ruime rekken en strekken ging ik voor een stevige testloop. Niet helemaal voluit, maar wel een bijzonder vlot tempo en tegelijk zo ontspannen mogelijk blijven lopen. De omstandigheden waren wel goed voor Sjaak: rond het vriespunt, weinig wind. Het resulteerde in 32.51, zie het bovenste schema, waarbij één ker minder een tussentijd is genoteerd, maar je kunt de 4e en 5e ronde bij elkaar optellen. Een verbetering van meer dan 2 minuten. En dat in 3 maanden tijd. Gemiddelde hartslag 158. Mijn conditie wordt dus stukken beter. Een hogere gemiddelde snelheid tegen een iets lagere gemiddelde hartslag. Een km-tijd van 4.10 gaat de goede kant op. Zeker als je ziet dat ik het laatste kwart zelfs onder de 4 min/km kwam zijn er nog wel mogelijkheden. Weer 2 minuten eraf zal niet gaan, maar met nog een paar maanden extra training moet een tijd van onder de 32 min wel mogelijk zijn.

En dat maakt lopen zo leuk; als oude vent van 42 maak je nog steeds progressie.

Nieuw PR halve op loodzwaar parcours

Dat mijn PR van 1.55 eraan zou gaan was nagenoeg zeker. Een opkomende griep, blessures aan hamstring en lies ten spijt, moest het vandaag beslist harder kunnen dan dat. Een zorgvuldig opgebouwde race (telkens rond de 5 min/km) met een versnelling in de laatste km (4.30) bracht de tijd naar 1.42.22. Dit alles bij de Boscross in Diever. Het was goed voor de 14e plek op 64 deelnemers op deze afstand.

Het was een zware race op een pittig parcours; veel heuveltjes, in het bos, glibberen door/langs plassen, afzien dus in twee rondes. Maar eigenlijk heb ik heel ontspannen gelopen en kwam ik niet echt kapot over de finish. Begonnen in laag D1 zelfs; was dit wel een wedstrijd? Maar wijs geworden van eerdere ervaringen kon ik maar beter rustig starten. En dit tempo heb ik al die tijd volgehouden, met af en toe een tempoversnelling om vervelende 'plakkers' achter me te laten. Dat ging moeiteloos. Veel harder had niet gekund, dat dan ook weer niet. De mooiste opmerking kwam van mijn maatje uit de tweede ronde: 'je liep goed, joh, op de weg is het zeker 4 tot 5 minuten sneller, want ik loop normaal 1.37/1.38'. Affijn: fijn op weg dus. Nu even een paar weken herstellen, kalm aan en dan weer vol in training voor de volgende halve.