Dat mijn PR van 1.55 eraan zou gaan was nagenoeg zeker. Een opkomende griep, blessures aan hamstring en lies ten spijt, moest het vandaag beslist harder kunnen dan dat. Een zorgvuldig opgebouwde race (telkens rond de 5 min/km) met een versnelling in de laatste km (4.30) bracht de tijd naar 1.42.22. Dit alles bij de Boscross in Diever. Het was goed voor de 14e plek op 64 deelnemers op deze afstand.
Het was een zware race op een pittig parcours; veel heuveltjes, in het bos, glibberen door/langs plassen, afzien dus in twee rondes. Maar eigenlijk heb ik heel ontspannen gelopen en kwam ik niet echt kapot over de finish. Begonnen in laag D1 zelfs; was dit wel een wedstrijd? Maar wijs geworden van eerdere ervaringen kon ik maar beter rustig starten. En dit tempo heb ik al die tijd volgehouden, met af en toe een tempoversnelling om vervelende 'plakkers' achter me te laten. Dat ging moeiteloos. Veel harder had niet gekund, dat dan ook weer niet. De mooiste opmerking kwam van mijn maatje uit de tweede ronde: 'je liep goed, joh, op de weg is het zeker 4 tot 5 minuten sneller, want ik loop normaal 1.37/1.38'. Affijn: fijn op weg dus. Nu even een paar weken herstellen, kalm aan en dan weer vol in training voor de volgende halve.
2 opmerkingen :
Applause!! ;-)
zie je wel dat jij je geen zorgen hoefde te maken... en met jouw trainingsijver kan dat alleen maar sneller gaan. Jammer wel van het lage aantal inschrijvingen, ik hoop dat de organisatoren hierdoor niet opgeven, het lijkt in je beschrijvingen een hele mooie wedstrijd.
Vond je opmerking over plakkers ook wel grappig, het deed me denken aan wieltjeszuigers. Even vertragen om hen de kop op te dringen is ook een oplossing (op winderige omlopen), om dan te gaan 'ronddraaien'.
Een reactie posten