Dit weekend was in Maastricht het NK Wielrennen. De afgelopen jaren werd dit in Rotterdam gehouden en mocht Sjaak met een flink aantal anderen over het parcours van de profs jakkeren. Destijds al een blogje waard. Dit keer in de meest Buitenlandse stad van ons land dus en de VdH en Sjaak maakten er een leuk weekend van. De start was in alle vroegte, dus alle tijd om te kijken of Theo Boot er was. Niet gezien. Het sfeertje was gemoedelijk en prettig; allemaal liefhebbers die graag een stukje gingen fietsen. Maastricht is ook veel geschikter dan Rotterdam voor zo'n NK. Het parcous, oa. over de Maasboulevard, de Markt, de Pietersberg en een klimmetje in een villawijk net buiten het centrum was fraai. De entourage rook naar wielrennen, de bij uitstek katholieke sport die in het land van 'Dagboek van een Herdershond' zo goed gedijt. Het was mooi om in elk rondje Maastricht steeds meer te zien opstaan. De stad was uitgestorven om 7.15 toen we aan de start stonden en om 10.00 was er volop leven.
Sjaak was erg gelukkig tijdens de tocht. Op een autovrij parcours, waar tientallen vrijwilligers de wegen vrijhouden, mét tijdmeting, onder een opkomend zonnetje. Wetende dat in de goede jaren het allemaal sneller ging, maar met het krakende klichaam ging het nog best. Op basisconditie, ervaring en karakter ik toch bijna 80 km in ruim 2 uur en 40 minuten reed, zonder kapot te gaan. Voetbal, tennis, hardlopen lijkt allemaal niet meer te gaan, maar dit dus wel. Een goede generale voor de Dolomieten van volgende week.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten