Nu Sjaak weer terugkrabbelt van een kapotte rug, zijn de blikken weer vooruitgericht op het Grote Doel van dit jaar. Sjaak rijdt met de fietsgroep de Dolomieten Marathon. Niet verrassend: een cyclosportive in de Dolomieten en een zeer beroemde tocht. Massaal met meer dan 5000 deelnemers, dat wel maar een volledig autovrij parcours vergoedt heel veel. En een aantal bekende cols, die hier passi heten en bekend zijn uit de Giro. Fietsen in Italië is toch altijd een 'sort of homecomming'. A la casa dus en dat geldt zeker voor mijn Gios, maar ook voor de berijder. In Italië lijkt het altijd wat zonniger, snappen ze wat fietsen en pasta met elkaar van doen hebben, is er authentiek respect voor fietsers, lijken de mensen wat vaker naar je te lachen en zijn de wegen gewoon gemaakt voor bergop fietsen. Jeroen kan niet genoeg hulde krijgen voor het doordouwen van deze tocht, want hij is al maanden volgeboekt.
De Dolomieten Marathon is een flinke tocht en een uitdagend parcours, maar je kunt kiezen uit drie varianten. De lichtste is het Sellarondje, 4 passen waarvan 2 (Campolongo en Gardena) niet veel voorstellen en de Pordoi en Sella goed te doen zijn. Toen ik niet meer kon bewegen, 4 weken geleden, nam ik mij voor dit in elk geval te willen halen. Als je van light naar medium wilt neem je de Falzarego/Valparola erbij en de echte mannen rijden dan ook nog de Giau erbij. Sjaak gaat voor de mediumvariant, en bekijkt op de dag zelf wel hoe de benen zijn.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten