Meten is weten na de meet

Het fijne van de Maratona is dat er onderweg op maar liefst vijf punten wordt geklokt. Op de Gardena, de finish/doorkomst, de Campolongo (tweede passage), bij het begin van de Giau, op de Giau en uiteraard bij de start en finish. Vorig jaar kon Sjaak daardoor een analyse maken van de (tussen)tijden en die Jeroen als verjaardagskado aanbieden. Zijn cijfers waren namelijk voortreffelijk.

Dit jaar is anders. We waren met elf man, waarvan er acht de volledige Maratona reden. Peter P was ziek geworden, Peter F ook (maar dan van de bergen en reed daarom de Sellaronde)en Rob had geen lekkere dag en reed de 106 km. Die acht man zijn prachtig te vergelijken. En meten is weten dus Sjaak is eens lekker gaan pielen. Piel lekker mee (en klik op de tabel voor een vergroting):

tussen- en eindtijden van de tien rijders

Wat we allemaal wisten: Jeroen en Erwin zijn vrijwel de gehel rit bij elkaar gebleven. Erwin moest even wachten soms, maar ze ontliepen elkaar nauwelijks. Peter B heeft ze op de hielen gezeten en Sjaak zat er niet ver achter, zonder in de buurt te komen overigens. Opvallend is dat Sjaak in het laatste deel niet veel tijd meer op de toppers verloor; het harde bewijs dat de goede training/voorbereiding zijn vruchten afwierp. Kees zat in de eerste lus dicht bij Sjaak maar moest daarna het gat toch groter laten worden. Jaap liep gestaag in op Kees; een colletje erbij en ze waren hand in hand binnengekomen. Nico en Tom deden haasje over. Fietsten niet samen op, maar bleven in de buurt van elkaar. Uiteindelijk gaf de routine en ervaring van Nico wellicht de doorslag. Rob zat goed op schema om lekker mee te doen en weet dat hij in pricipe de bergen goed aankan. Peter F was na 3.39.40 uit zijn lijden verlost en mag zich gaan toeleggen op dijken en polders. Grappig om te zien waar de anderen waren op het moment dat jij ergens een meetpunt pakte. Zo waren Jeroen en Erwin al op de Campolongo II toen Tom en Nico de Gardena bedwongen. Zo krijg je een beetje gevoel voor verhouding en afstand.

trajectijden tussen de meetpunten in (klik op het plaatje voor een vergroting)

Als je de tijden tussen de trajecten bekijkt is er hetzelfde beeld. Jeroen en Erwin zijn meestal het snelste. Opvallend is dat het lange stuk zonder klim tussen Campolongo II en de voet van de Giau Stefan, Peter B en ook Jaap sneller zijn. En de tijd van Kees op de Giau is overduidelijk: die was daar niet meer in balans.

Laat een en ander op je inwerken. In een ander blogje vergelijk ik nog de tijden van Jeroen, Nico en Stefan van 2006 met die van dit jaar.