naam: Col de ChampsLigging: Fr, Alpen
Hoogte: 2087 m
Stijging: 7,0 % (842 hm) 12,1 km (westkant)
6,5 % (1052 hm) 16,3 km (oostkant)
Index Salite.ch: 97,3 resp 115,16
Beklommen: 1992, 2002
We naderen de top 3 van Sjaak Schakelt. Op nummer 4 wederom een col die mede zijn plekje onder de zon heeft verdiend aan de omliggende beklimmingen. Het gebied onder Barcelonette op de grens van de Alpes Maritimes kent prachtige cols, met als letterlijk hoogtepunt de Bonette . Daar liggen mooie herinneringen, maar toch kies ik voor de Col des Champs die ik tot twee keer toe in een rondje met de prachtige Cayolle en de meer bekende Allos heb gereden. Het zijn allemaal fijne cols maar op de Champs is een mythe ontstaan. In 1992, terwijl Nederland in juni te Zweden zich door het EK voetbal worstelde, hadden we wisselvallig weer in de Alpen. Op de dag van de ´koninginnerit´ over de drie genoemde cols leek het ineens allemaal wel te kloppen. De Cayolle werd vlot beklommen en na de stop op de top trok het ineens dicht. Leo, Willem en Nico gingen niet verder, Jeroen en ik wel, het zou na de onvermijdelijke hoosbui die aanstaande was wel weer droog worden. Tijdens de lange afdaling begon het inderdaad te stortregenen, zodat we aanlegden in een café. Het werd maar niet droog en we wilden wel verder. Dus jackjes aan en de Champs maar op. Dat ging echter gepaard met een fijn onweer dat zich bij de hoosbuien had gevoegd. Twee stops in de klim waren nodig om ons een beetje veilig te wanen. Na ruime tijd haalden we de top en toen pas, al stilstaande, beseften we dat het rond het vriespunt was. In de afdaling werd dat een probleem; remmen ging nauwelijks met verkleumde handen. De weg was door de vele regen erg slecht, met gaten erin en losgeslagen keien dwars over de weg. Zelden heb ik zo gebeden om weer te mogen klimmen. Na 12 kilometer ging die wens in vervulling. Tijdens de Allos reden we samen, waarbij Jeroen almaar sterker werd en Sjaak het zwaar had. Vlak voor de top doemde Nico op, in zijn toenmalige Ford Escort en begeleide ons met Talk Talk naar de top, de auto´s achter ons ophoudend en met lichten seinend. Een uurtje bij de kachel en een cacao met neut in het chalet op de top zorgden ervoor dat het laatste stuk naar beneden vol goede moed werd afgelegd. Voor Jeroen en Sjaak is het een legendarische tocht geworden die op zijn huwelijk nog is gememoreerd.
In 2002 reden we de tocht opnieuw en nu onder ideale omstandigheden en met Johan op de top als ´ploegleider´. De Champs fietste Sjaak nu ´netto´ en het is niet echt een zware klim, die daarom normaal niet de top 10 had gehaald. Een regelmatig begin, met veel bochten in het bos. Een klein stukje steil, dan vlak en zelfs dalen, om vervolgens weer wat steiler te worden. Na het laatste plateautje is het slot van 3 km pittig. Behalve dan de laatste 500 meter, die zijn vlak. Een ideale col om het vak te leren.
De top 10 tot dusver
4 Col de Champs
5 Col de Joux Plane
6 Mont du Chat
7 Passo dello Stelvio
8 Ballon d´Alsace
9 Port de Larrau
10 Ruiterberg
Geen opmerkingen :
Een reactie posten