naam: Mont du Chat
Ligging: Fr, Voor-Alpen
Hoogte: 1504 m
Stijging:
7,4 % (1264 hm) 17,0 km (westkant)
8,9 % (1266 hm) 14,3 km (oostkant)
Index Salite.ch: 151,76 resp 158,67
Beklommen: 1991
Een van mijn favoriete fietsherinneringen ligt in de Franse Vooralpen. Deze lopen grofweg van Bellegarde (ligt aan de snelweg Lyon - Genève) en Grenoble. In het zuidelijke deel is de Chartreuse, met cols als de Granier, Porte en Cucheron. Het noordelijke deel loopt vlakker omdat het de loop van de Rhône volgt. In dit dal heb ik ooit in een ULM gevlogen, een soort deltavlieger met een brommermotor. Heel spannend. Ik heb er in 1988 en 1995 doorheen gejaagd, op de een of andere manier leek de weg telkens licht te dalen. En in die jaren heb ik ook de Col de l´Epine gefietst. Deze col heeft een bijzondere betekenis gekregen omdat Ini destijds een fictief verslag van de beklimming maakte die Doesbrand en ik samen aflegden. Het was een onverwacht zware col, die geen naam of faam had maar toch stevig was. Ach een index van 78 en een matig profiel relativeert dit alles.
Mijn keuze valt daarom op de noordelijker gelegen Mont du Chat. Net als de broedercol met de prachtige naam ´Grand Colombier´ een fikse klim. Je kunt makkelijker van Yenne naar Chambéry gaan, maar als er zo´n loeder ligt dan wil je daar overheen. De Mont du Chat is een hoge bergkam waar beide kanten heel steil aflopen en je dus echt over een ´Mont´gaat. Dat maakt de klim ook zo bijzonder en zo loeisteil. Jammer is dat de klim grotendeels in het bos loopt, waardoor je de fantastische uitzichten mist, maar in de hitte van de latere ochtend was het eigenlijk ook wel weer fijn. Ik was met mijn toenmalige partner, die zelf zeer behoorlijk kon klimmen, maar voor haar waren het teveel ´dubbele pijltjes´. Bij hoge uitzondering volgde zij mij daardoor in de geleende rode Renault 5 en moedigde mij aan met spreekkoren, bewonderende blikken en frisse bidons. Het profiel van de westkant geeft een rustig begin en dat klopte. Maar de laatste 7 kilometer was het slopend steil. Nog zonder de computers van nu voelde ik wel wat 15% was. Mijn streven om de klim in ongeveer een uur te halen wist ik echter te halen. Ruim 1200 hoogtemeters in een uur is niet mis (leg ik later nog uit). De Fransen zijn het overigens niet eens over de hoogte. Overal staat 1504m, maar het bordje geeft 1490m aan. Bijna de helft van de Stelvio, maar hoogte aléén zegt niet alles. Mijn verzorgster van toen wist dit alles op waarde te schatten. Later zou ze de Ventoux in 2.15 uur halen, ook dat was een geweldige prestatie.
De oostkant heb ik niet gedaan. Iets om voor naar terug te keren en dan ook weer eens een van de mooiste meertjes van de wereld, waaraan ik destijds kampeerde, te bekijken. Als het tenminste niet weg is.
De top 10 tot dusver
6 Mont du Chat
7 Passo dello Stelvio
8 Ballon d´Alsace
9 Port de Larrau
10 Ruiterberg
Geen opmerkingen :
Een reactie posten