7 Passo dello Stelvio

naam: Passo dello Stelvio
Ligging: It, Alpen
Hoogte: 2758 m
Stijging:
7,1 % (1533 hm) 21,7 km (westkant)
5,4 % (1808 hm) 24,3 km (oostkant)
Index Salite.ch: 143,65 resp 172,26
Beklommen: 1990, 1997

Als je vanuit Prato al een aantal vrijwel vlakke kilometers hebt gereden verschijnt een ineens een haarspeldbocht met een nummer ´48´. Enkele -nu wel stijgende kilometers- later doemt nummer ´47´op. Ok. Komen we ooit boven, en zo ja, waar is dat dan? Welkom op de oostzijde van de Passo dello Stelvio. Dit is de hoogste pas van Italië en een van de zwaarste beklimmingen die er zijn. Vooral de 48 haarspeldbochten zijn fameus geworden, ruim twee maal zoveel als Alpe d´Huez. De Stelvio gaat naar het dak van de wereld, vooral de Prato-kant. Wanneer het dal ophoudt rest er niets dan tegen de bergflank op te kruipen (zie foto). Na het stroeve begin gaat het daarna snel met de bochten en deze maken deze slopende beklimming nog enigszins dragelijk. Als de bochten op het laatst elkaar snel opvolgen is dat motiverend. En je kunt op 8 km van de top opeens heel goed zien waar je naar toe gaat. Als je slecht zit is dat dodelijk, maar ben je nog enigszins ´goed´dan is het intens genieten van deze eigenlijk onmogelijke pas. En 1800 hoogtemeters overbruggen, en een flink deel daarvan boven de 2000 meter en dus ijle lucht blijft tamelijk pittig. De kant van Bormío is iets minder zwaar, maar nog steeds geen makkie. Een salite-index van boven de 100 is zwaar, maar 172 betekent echt wel wat. Doesbrand gaf aan dat hij dacht dat deze Pas Sjaak´s nummer 1 zou zijn, maar daarvoor is de weg te druk. Te veel motoren, te veel auto´s en te veel kermis op de top. Het verhaal van de Stelvio is vooral de weigerende remmen van de Ford Taunus van de vader van André die we destijds leenden. Al vrolijk keuvelend en remmend begon de remolie te koken en daardoor was er geen remvermogen meer. Doesbrand was zo vrij om de handrem te gebruiken en na enige tijd van stilstaan kon men verder. Een aardig verhaal maar geen fietsverhaal.

Ik reed met de fietsgroep in 1990 de Stelvio op-af-op-af waarbij we begonnen en eindigden in Bormío. André reed mij er toen echt van af. In 1997 reden we alleen de oostkant en reden we via de Umbrailpas terug (een schitterende afdaling, zij het deels over levensgevaarlijk grind). Net als op de Ventoux is het bon ton om op de Stelvio een ´tijd´ te hebben staan. In 1990 reed Sjaak 2h.05m en Andre 1h.58m (zo´n beetje de tijden van de dames op de 1500 meter schaatsen maar dan met uren ipv minuten). Sjaak evenaarde die 1.58 in 1997 maar was toen nog fris aan de start, omdat het de enige klim van de dag was. Als je dat afzet tegen andere tijden is dat alles helemaal niet zo slecht. Hinault reed ooit 1.18 in de Giro, maar ja dat was Hinault. Dit jaar sloopte in de Giro de Stelvio Ivan Basso die daar de eindzege verspeelde mede als gevolg van maagproblemen.
Sjaak heeft alle keren goed gereden op deze klim en kent daarom graag zijn lievelingsnummer aan de Stelvio toe.

De top 10 tot dusver
7 Passo dello Stelvio
8 Ballon d´Alsace
9 Port de Larrau
10 Ruiterberg